Het leuke van woningfotografie is dat iedere woning weer andere uitdagingen biedt. Juist kleinere appartementen vergen wat vindingrijkheid omdat er letterlijk minder ‘ruimte’ is voor foutjes.

Smalle gangen en donkere ‘opbergkamers’ zijn nu eenmaal een onderdeel van sommige woningen, en dat betekent dat ik soms niet de foto kan maken die ik wil. Het enige wat ik kan doen is bewust zijn van de beperkingen en de foto’s zo goed mogelijk maken.

Een kleine kamer met grote kledingkast + spiegels kan nooit 100% duidelijk in beeld gebracht worden, maar wat wel mogelijk is: een foto die -laten we zeggen- ‘de essentie’ van de kamer verbeeld.
In plaats van een horizontaal shot (wat bijna altijd mijn voorkeur heeft, omdat onze eigen ogen ook horizontaal zien) positioneer ik de camera voor een verticale foto. Op die manier kan ik voor de deuropening staan en wat extra afstand creëren zonder dat de helft van de foto in beslag wordt genomen door een muur.

De spiegels in de kastdeur laten me geen andere optie dan mijn camera onder een andere hoek op te stellen (iets naar rechts in dit geval).

Helemaal uitzoomen met de 14-24mm lens doe ik niet graag omdat het een vervormd beeld geeft van de ruimte. Maar in dit geval zit er niets anders op, want ik wil zoveel mogelijk van de kleine kamer vastleggen. En verder naar achteren lopen kan niet: ik sta al in de gang!

Een ander probleem is dat sommige badkamers 1 grote witte tegelmuur zijn zonder enig contrast. Dit komt meestal voor bij kleine badkamers omdat er vaak geen ruimte is voor badkamermeubels. De ‘zee van wit’ geeft geen mooi beeld omdat er dan geen definitie in de foto zit. Mijn remedie is in dat geval om de foto in de nabewerking meer micro-contrast te geven (clarity in Lightroom) zodat het cement tussen de tegels sterker af gaat steken.
Maar doe dit met mate, anders ziet het er al snel ‘nep’ uit.

Kleine slaapkamers of huiskamers in een L-vorm kunnen simpelweg niet in 1 foto vastlegd worden, hoe groot je groothoek ook is. In dat geval moeten er dus meerdere foto’s gemaakt worden van dezelfde ruimte.

Dat is in principe geen ramp, maar het kan wel onduidelijk zijn voor een kijker die geen mentaal beeld heeft van de woning. Het is dus belangrijk dat iemand die het huis nog nooit heeft gezien via visuele hints de foto’s samen kan plakken.
Bijvoorbeeld door een aparte lamp met opzet in alle foto’s van dezelfde ruimte op de foto te zetten. Dat is voor de kijker een handig herkenningspunt. Een kleurrijk bloemetje werkt ook goed.

In dit geval is de opvallende lampenset een duidelijk herkenningspunt.

Als laatste nog een leuke tip om buitenfoto’s met een blauwe lucht echt te laten schitteren:

Zorg er allereerst voor dat de lucht niet overbelicht is, desnoods onderbelicht je de schaduwgebieden en haal je die in de nabewerking omhoog.
Maak dan in Lightroom of Photoshop de blauwe en aqua kleuren een stuk donkerder in helderheid. Niet aan de saturation (verzadiging) zitten, dan krijgt het snel neppe look.
Door de blauwe kleuren donkerder te maken wordt de lucht op een natuurlijke manier dieper blauw, hetzelfde effect als wanneer je een polarisatiefilter zou gebruiken.
Ik kwam hier achter omdat mijn 14-24mm Nikkor geen filters kan gebruiken, maar ik toch een mooie diepe blauwe lucht wil hebben als de zon schijnt.

Dit werkt wel vooral goed als je niet tegen de zon in schiet.